Vanmiddag zijn Gerrit en Arie weer veilig teruggekeerd in Katwijk aan Zee. Arie ging daarna naar Puttershoek. De lading mocht in Kobryn worden gebracht en de vrachtwagen weer heel terug in Katwijk. We zijn er de Heere dankbaar voor. Hij spaarde en bewaarde.
We vinden het vaak maar heel gewoon. Even een reisje met een vrachtwagen. Gaan er miljoenen per dag over de wegen. Waar maak je je druk over. Inderdaad. We beseffen het maar al te weinig. En ik bedoel helemaal niet te zeggen dat we met panische angsten moeten rondlopen. Maar wel bedoel ik, dat we niet moeten vergeten dat we slechts in de hand van de Heere veilig en geborgen zijn. Dat hebben we in de afgelopen jaren met elkaar wel geleerd. Juist als we dit werk met elkaar doen beseffen we dat des te meer. Ja maar zegt iemand: het is toch voor de goede zaak. Ja, dat geloven we. Maar we weten ook dat dit niet betekent dat dan iedereen altijd ook weer gezond en wel terugkeert. En dat er geen ongelukken kunnen geburen, of dat we niet iets kunnen vergeten. Het is een hele verantwoordelijkheid een combinatie of de bus te besturen. Want als er iets niet goed gaat dan staan diezelfde mensen die roepen het is voor de goede zaak, ook langs de kant met opmerkingen. Iemand moet immers altijd de schuld krijgen. Zo gaat dat tegenwoordig.
Daarom zeggen we: de Heere heeft gespaard en bewaard. En dat geeft ons ook vertrouwen voor de toekomst. Hoe het ook gaat: we vertrouwen op de Heere en Zijn genade. We beseffen de verantwoordelijkheid. We bedenken ook wat het betekent voor hen die thuis achter blijven. De Heere bestuurt ons leven. Dat is geen garantie, zodat we geloven dat er nooit wat zal gebeuren. We weten beter. We zijn dankbaar voor de vrouwen die hun man voor het werk over hebben. Het mag voort gaan, ook door hun meewerken en ondersteunen. Maar boven alles geloven we, dat het werk van de heere voortgaat. En dat Hij een getrouwe en barmhartige Vader is.
We vinden het vaak maar heel gewoon. Even een reisje met een vrachtwagen. Gaan er miljoenen per dag over de wegen. Waar maak je je druk over. Inderdaad. We beseffen het maar al te weinig. En ik bedoel helemaal niet te zeggen dat we met panische angsten moeten rondlopen. Maar wel bedoel ik, dat we niet moeten vergeten dat we slechts in de hand van de Heere veilig en geborgen zijn. Dat hebben we in de afgelopen jaren met elkaar wel geleerd. Juist als we dit werk met elkaar doen beseffen we dat des te meer. Ja maar zegt iemand: het is toch voor de goede zaak. Ja, dat geloven we. Maar we weten ook dat dit niet betekent dat dan iedereen altijd ook weer gezond en wel terugkeert. En dat er geen ongelukken kunnen geburen, of dat we niet iets kunnen vergeten. Het is een hele verantwoordelijkheid een combinatie of de bus te besturen. Want als er iets niet goed gaat dan staan diezelfde mensen die roepen het is voor de goede zaak, ook langs de kant met opmerkingen. Iemand moet immers altijd de schuld krijgen. Zo gaat dat tegenwoordig.
Daarom zeggen we: de Heere heeft gespaard en bewaard. En dat geeft ons ook vertrouwen voor de toekomst. Hoe het ook gaat: we vertrouwen op de Heere en Zijn genade. We beseffen de verantwoordelijkheid. We bedenken ook wat het betekent voor hen die thuis achter blijven. De Heere bestuurt ons leven. Dat is geen garantie, zodat we geloven dat er nooit wat zal gebeuren. We weten beter. We zijn dankbaar voor de vrouwen die hun man voor het werk over hebben. Het mag voort gaan, ook door hun meewerken en ondersteunen. Maar boven alles geloven we, dat het werk van de heere voortgaat. En dat Hij een getrouwe en barmhartige Vader is.