Krant

Zie Reformatorisch Dagblad pag. 17

Kobryn

Vandaag gearriveerd in Kobryn. De Soek-bus bood ons plaats. Gezellig gereisd met werkgroep Hoevelaken. Eerst en g het ziekenhuis in Baranovichi bezocht. Daar heeft men evangelisatie materiaal rondgedeeld op een aantal zalen. Ook een presentje voor de mensen. De wkgr. kreeg een hulpaanvraag mee en was zodoende ook weer dankbaar dat het werk kan voortgaan. Daarna Kobryn. Bezoek aan het verdeelcentrum van st. Miloserde. Valentina legde alles uit. Foto's zal onze Cees er later bijvoegen.
Nu is de werkgroep Hoevelaken vertrokken richting grens. Dan wordt de thuisreis aanvaard. Wij hebben onze intrek genomen in hotel " Suvorov". Het ziet er allemaal fris uit.
Wie nog iets wil lezen over de conferentie, neme het RD van hedenavond. Wij gaan zo dadelijk even in het centrum van Kobryn kijken. Morgen bezoeken we een dagopvang voor verstandelijk-gehandicapte kinderen.

Naar het verdeelcentrum :

 de vrijwilligers houden alles heel goed bij in de papieren

het hotel in Kobryn is een Swiss- Belarus projekt:

                           
                                            

Maandag in Baranovichi

Maandag 12.15 uur vertrok de trein naar Baranovichi. Met de bus en de metro van het hotel naar het station. Daar voor de geweldige prijs van BYR 75.000 2 kaartjes gekocht voor de internationale trein naar Brest. De trein was 2 en een halve dag eerder vertrokken uit Novosibirsk. En zou nu het laatste stukje afleggen. Bij de deur staat een gerant die de kaartjes aanneemt en even later komt vragen of we koffie willen. Na twee uren arriveren we in B. en worden opgehaald door Mischa, een zoon van Nicolai en Maria. Zij zijn de eerste mensen bij wie we in Belarus overnachtten. Een hartelijke begroeting. Vragen naar de kinderen over en weer. Hoe gaat het met Peter, vraagt Nicolai. Die was er de eerste keer ook bij. Bij het afscheid in de avond heb ik beloofd dat we een keer samen komen. Na ongeveer een uur verschijnt de SOEK-bus en ontmoeten we Pjotr en de werkgroep Hoevelaken. Samen hebben we een goede avond.

Zondag in Minsk.

De dienst van de gemeente die we zondagmorgen bezochten begint om 11 uur. We worden opgehaald. Dat is fijn. Want zelf de weg vinden naar de buitenwijk zou niet lukken. Nadat de problemen met de elektriciteit zijn verholpen kan de dienst beginnen. Er wordt gezongen met begeleiding van een synthesizer, die bespeelt met één vinger toch nog aardig muziek voortbrengt. De gemeente die aanwezig is groeit onder de dienst uit tot 25 personen. Ieder komt van ver. De meeste met het openbaar vervoer.
De Hollandse dominee preekt over Col. 1, daarna de plaatselijke predikant over Jesaja 28:11. De dominee houdt een preken serie over de voorbereiding van Israel om een arrk van verlossing te zijn waardoor de Zaligmaker in de wereld wordt gebracht. Vanmorgen gaat het over de taal en cultuur van de Grieken die in dienst wordt genomen zodat aanstonds het Evangelie de wereld kan veroveren.
Na de dienst is er een kort moment van ontmoeting.
Wij nemen wat rust en gaan dan op weg naar het opgegeven adres voor de avonddienst. De straatnaam geeft op googlemaps wel eens plaats aan, maar in werkelijkheid is dat een plek een kwartier lopen van de plaats die ook deze straatnaam heeft. Na verloop van tijd dan maar weer terug naar hotel.
De zondag eindigde in alle rust. Maandag wachtte er een nieuwe dag

Helena uit Vajgany

Beetje donker. Maar misschien toch wel zichtbaar. De blonde dame is een kennis uit de buurt, die Duits spreekt en ons vertaalde.

     twee toiletten voor één verdieping; rond de 14 bewoners maken er gebruik van.

Bezoek aan bejaardenhuis in Vajgany

Vrijdagmorgen reden we een kleine 100 km ten westen van Minsk naar Vajgany. Pastor Georgi en Irina, een sociaal werkster verbonden aan de gemeente voorin de auto, wij samen achterin. We communiceren af en toe in het Engels naar het Russisch. In Vajgany ontmoeten we Helena en haar staf en vele vrijwilligers. Helena begon 2 jaar geleden dit zelfstandige bejaardenhuis. Ze kreeg een gebouw van de kolchoze toegewezen. Het was een school. Maar er zijn geen kinderen meer. Een jaar lang werd er verbouwd. Daarna arriveerden de eerste bejaarden.
Het is een prachtig initiatief maar er is veel te doen en het aantal mensen dat weinig kan bijdragen is groot. We hopen te kunnen helpen.
Opmerkelijk is dat het een privé-onderneming is. Dit is het eerste initiatief van deze soort in belarus. Het is niet voor de rijken, maar voor ouderen die slechts $100 per maand betalen, en als er kinderen zijn in het buitenland of anderen die het zich kunnen veroorloven dan is het $600. Het eerste jaar was er wel de huur van $1100 per maand, maar nog geen bewoners en dus geen inkomsten. Helena leende bij vrienden en bekenden, want een lening bij de bank is te duur. De komende jaren moet ze dat dus gaan terugbetalen. Hier en daar zijn er ook wel hulpbronnen, maar dat is beperkt. Wel wordt hulp in natura geboden door derden. Om dit meer mogelijk te maken heeft ze nu met 3 vrienden een soort stichting opgericht. Deze stichting wil zich ook ontfermen over een tehuis voor jongeren van 4 tot 18 jaar, dat in dezelfde regio ligt. Voordeel voor ons soort hulpverlening is, dat het huis een bij de douane geregistreerd depot heeft. Dan kunnen we goederen op deze plek afleveren en hoeven er geen extra transportkosten gemaakt te worden. Mogelijk biedt dit ook voor andere werkgroepen mogelijkheden. Dat moeten we bezien.

Nog een

Plaatje

Plaatjes

Een enkele foto. Later misschien meer. Verkeerde snoertjes meegenomen.

Gemeenteopbouw Minsk

Gisteren en vandaag was er een bijeenkomst van 3 reformatorische gemeenten in Minsk. Deze drie kleine gemeenten zijn ontstaan na de Perestrojka. Ze oriënteren zich alle drie op de gereformeerde theologie. Calvijn, maar ook andere reformatoren en gereformeerde theologen als Bavinck. Vrijdagavond werd begonnen met een gezamenlijke maaltijd. Pastor Viazovski had alle aanwezigen hartelijk welkom geheten en er was een hartelijke sfeer. Er waren over de hele conferentie een 50-tal volwassenen aanwezig en 10 kinderen. Onder hen 5 voorgangers. 1 was afwezig. Yaroslav Viazovski, zoon van, is voor de verdediging van zijn proefschrift in Aberdeen. Hij is inmiddels gepromoveerd. Een proefschrift over Calvijn. De conferentie opende met een introductie van Pastor Jan uit Holland. Die mocht de spits afbijten. Het thema voor de conferentie was: de kerk en de cultuur. Ik had voor de eerste preek gekozen voor Johannes 8:12 en Mat. 5:14. Jezus zegt Ik ben het licht der wereld en: gij zijt het licht der wereld. Na de preek was er een fijn samenzijn met samenzang. Zaterdagmorgen werd gezamenlijk het ontbijt gebruikt en daarna gaf pastor Alexei Frolov een inleiding in de kerkgeschiedenis van Belarus. Een van de opvallende dingen was dat de gereformeerde Reformatie al eerder in Belarus was, dan bijv. In Nederland. Door de contrareformatie is het allemaal een vroege dood gestorven. Maar het was opmerkelijk dat te horen. Daarna kreeg pastor Jan weer het woord. De 2de preek ging over 1Cor 7: 17,20,24. Voor een aantal Katwijkers niet onbekend. Na de koffiepauze de derde preek over 2 Cor 12:9, 10. De titels waren resp. De roeping van de kerk in de wereld. De roeping van een christen en De zwakke mens moet strijden tegen het driekoppig monster door genade alleen.

We ervoeren een grote verbondenheid. Psalmen hebben we niet gezongen en een orgel was er niet. Maar we waren samen onder de drieslag van de reformatie sola gratis, sola FIDE, sola scriptura. En we eindigden in Sola Dei Gloria. Het was een bijzondere ervaring. Ik ben dankbaar da ik deze bijdrage mocht leveren.

Hotel Voyage

Hier in Minsk is al goed merkbaar dat de winter in aankomst is. Het zal vannacht niet veel boven het vriespunt zijn geweest. Nu is het een heldere lucht.
We hope vandaag een tehuis voor ouderen te bezoeken buiten Minsk. Een lid van de gemeente van Georgi heeft daar contacten en wil graag dat we hier hulp brengen. Irina heet ze. We hopen hen en de om 9 uur bte ontmoeten.
We hadden een goede nacht. Gelukkig een goed bed na de lange dag van gisteren. Het vliegtuig kwam stipt op tijd aan. Helaas landde het vliegtuig van de president even later. En toen we allemaal in de bus stonden naar de vertrekhal gingen de deuren dicht. Maar duurde het 20 min. voor hij wegreed. Tja gewone mensen moeten wachten he. En na de paspoortcontrole nog eens een half uur voo de koffer er was. Dan de reis door de spits van Minsk. Al met al was het 6 uur voor we in het hotel waren. Later nog een expeditie voor een pizza met het openbaar vervoer. Dus redelijk vermoeid sliepen we in. Maar nu een mooie morgen. Vanavond de conferentie.

Vertrek vanaf Schiphol.

Op weg naar Minsk. We ontmoeten nog andere Charite-leden. Zij gaan naar de trouwerij van een kennis. In Minsk hopen we ook de werkgroep van Hoevelaken te ontmoeten. Morgen meer over de conferentie in Minsk.