Pagina's

vrijdag 22 september 2017

Weer Thuis

We kwamen voorspoedig aan in Katwijk aan Zee. Dankbaar mochten we de Heere danken met onze families in de Ichthuskerk. Vandaag werd er nog veel werk verzet met het schoonmaken van de vrachtwagens en de bus. De laatste eindjes werden nog vastgeknoopt, papieren gereedgemaakt etc.
Langzamerhand komen we weer in het gewone doen.
Nu verschijnen de foto's. De film komt later. daar hoort u nog van.

Hier al wat plaatjes.

Maandag/Dinsdag 11/12 september

Woensdag 13 september

Donderdag 14 september

Vrijdag 15 september

Zaterdag 16 september

Dinsdag 19 september


donderdag 21 september 2017

Inmiddels in Nederland

We passeerden even geleden de Nederlandse grens. We verwachten zonder oponthoud om rond half 5 bij de Ichthuskerk te arriveren.

Sponsoren onmisbaar

Zojuist kwam er bericht dat alle dieselolie om de vrachtwagens af te tanken door een drietal sponsoren ter beschikking wordt gesteld. We danken de firma's van der Plas, van Rhijn en van Zuijlen. Geweldig dat u ons werk steunt. Het geeft ons ook een voldaan gevoel dat u ons werk belangrijk vindt. Dat houdt de moed erin, zullen we maar zeggen.

Laatste dag

Excuses. Ik beloofde gisteravond nog een update. Maar het was zo lastig een parkeerplek te vinden dat het allemaal nog behoorlijk laat werd. Maar uiteindelijk vonden we een plek en stonden tussen veel vrachtwagens bij een pompstation. Allemaal heerlijk geslapen en hadden vanmorgen een ontbijtje met vers brood.
Nu zijn we al weer een heel poosje op de weg. We hebben nog 360 km te gaan. Over de aankomsttijd valt nog niet zoveel te zeggen. 360 km is nog zeker 5 uur rijden. Dus voor 4 uur wordt het zeker niet. We hebben al 1 Baustelle achter de rug. Maar er komen er mogelijk nog meer. En de file op donderdagmiddag is doorgaans heftig in Nederland. Dus we wachten af.
De planning is om elkaar te ontmoeten in een zaal bij de Ichthuskerk.
Het is hier mooi weer. Wel bewolkt maar het zonnetje komt er vaak door en de temperatuur is aangenaam.

woensdag 20 september 2017

Op de Duitse grens

We zijn de Pools-Duitse grens gepasseerd. Nu gaan we een hapje eten. Capucijners met uien en een lekkere plak vlees. Alles bereid onder het rijden. Huib had er bijna een dagtaak aan. Na de maaltijd gaan we nog een aantal uren verder is de bedoeling. Er komt dus nog een bericht vandaag.

Nog 1180 km te gaan.

Woensdagmorgen

Nadat om half 7 de motor aansloeg werd het hele koppel wakker. Arie en Huib hadden het kofieapparaat al aan. Een eerste bakje. Een kattenwasje in het toilet van de bezinepomp of met water uit een jerrycan op het spatbord. Een eerste loopje en de nieuwe dag begint. Allemaal een broodje of een sneetje koek. Sommigen verlangen naar een stevig bordje pap... Huib leest Psalm 139. Ook hier kent Gij ons. Ook hier geleidt Gij ons. Wat een zegen dat te mogen geloven. Zo gaan we op weg. De Heere gaat voor. Zalig die geloven dat Jezus de Zaligmaker is. Hij neemt voor Zijn rekening. Naar lichaam en ziel, beide in het leven en het sterven, niet van mezelf maar van Hem het eigendom.

dinsdag 19 september 2017

Op de snelweg

Zojuist zijn we de grens overgegaan en rijden nu in Polen. Het is inmiddels half tien en daarom rijden we totdat we een parkeerplaats vinden en gaan dan aan de rusttijd beginnen. Het heeft geen zin om in het donker door te rijden en vervolgens bij daglicht te gaan staan. Als we binnen een half uur een plek hebben kunnen we morgen om 7 uur weer rijden. Als het nu stil blijft op dit blog mag u er van uitgaan dat we slapen en morgen weer verder gaan.

Poolse douane

We zijn Belarus uit. En worden nu nagekeken door de Poolse douane.

Op de grens

We staan voor de slagboom om Belarus te verlaten. Dat duurt altijd een poosje. Ook al begrijpen we niet waarom. Maar we staan vooraan en zijn dikke rijen gepasseerd. Dus we wachten rustig af.

Laatste dag

Vanmorgen een heerlijk ontbijtje gehad in het hotel. Daarna kwam de vrachtbrief met een snelkoerier in Kobryn. Die hebben we nodig, maar was men in Vojgany vergeten mee te nemen van de douane. Inmiddels de vrachtwagens geladen met diesel. Papieren gereed. Nu eten we nog in de bus. En dan vertrekken we naar de grens. Later meer.

maandag 18 september 2017

In de bus

Even meekijken

Even tanken

Even tanken

Na een overvolle zondag

De kerkdienst was gistermorgen om 11 uur. we ontbeten met krentenbrood. Huib keek sip. Zijn overn had de geest gegeven. En dus was er geen warm brood. Dat vond hij teleurstellend. Maar wij duiden het de kok natuurlijkniet euvel. Dagelijks komt er een heerlijke maaltijd op ons bord en daar brengen de technische problemen geen verandering in. Na het ontbijt dus naar de kerk. Ontmoetingen met bekenden en samen het Woord van God gehoord.
In de dienst waren er twee preken. De eerste door een van de broeders ging over de brief aan de romeinen en Pastor Jan hield een preek over Zondag 29 van de H. Catechismus. We lazen uit 1 Kor. 11.
Na de dienst keerden we terug naar het hotel. Daar ontmoetten we Gerrit, die vanwege rugklachten op bed was gebleven. De pijnstillers maakten dat hij weer was opgestaan en zich voorzichtig kon voortbewegen. Zo doet hij dat ook vandaag nog. Maar het is duidelijk dat het niet gemakkelijk gaat. Thuis maar bij de dokter langs.
Pastor Jan vertrok na aankomst met het openbaar vervoer naar de tweede kerkdienst. Drie maal een dienst uitzitten zonder dat je er iets van verstaat is een beetje te veel van het goede voor de groep. Dus ging ik dit maal alleen. Om even voor 3 uur was ik aanwezig en de dienst kon beginnen. Deze gemeente heeft een typisch gereformeerde liturgie. En omdat er 1 dienst per zondag is wordt er zowel de wet als de geloofsbelijdenis gelezen. Ik was de enige prediker in de dienst, de eigen Pastor, Andre Dilyuk deed de liturgie. Ook hier preekte ik over zondag 29. Na de dienst mocht ik de gemeente verblijdden met uw hulp. De verbouwing van de kerk kan voortgaan. In november gaat de werkgroep van Elburg langs voor een even verblijdend bezoek.
Na deze ontmoeting ging ik naar de kerk van onze vrienden in het centrum van de stad en Pjotr onze contactman in Minsk haalde de groep op en bracht ons samen voor de kerk.
In deze gemneente was het gisteren dankdag voor gewas en arbeid. Daarom werd me gevraagd of ik in dit kader ook een preek kon houden. Daarom pastte ik de preek over Psalm 123 desgevraagd aan. Er waren misschien wel 60 kinderen en 80 jongeren in de dienst. Totaal waren er ongeveer 400 mensen. Zoals gebruikelijk waren er drie preken tussen het zingen en bidden door. De jongeren hadden een groot aandeel in de kerk. Liederen, gedichten en ook een jongere die een preek hield. We zien het, horen het, maar verstaan er weinig van. Dus over de inhoud kan ik u niet veel vertellen. Als laatste werd ik gevraagd naar voren te komen en de gemeente het Evangelie te verkondigen. De pastor van de gemeente deelde nog zijn ervaring over Katwijk met de gemeente. De vuurbaak had hem getroffen en hij wenste ons toe dat de gemeente als een vuurbaak mag zijn in de wereld. Lichtverspreiders. Ik oreekte over Psalm 123 en nam als richtpunt in de prediking dat danken is dat we gericht zijn op God. Niet alleen op dankdag, maar al de dagen van ons leven. Dat we door de gaven de Gever ontdekken, belijden en loven. Dan zijn we gericht op de Zaligmaker, die het verlorene zoekt om het zalig te maken.
Na de dienst waren we uitgenodigd bij de familie Kirdun. Een gezin van Vader en moeder met 9 kinderen. Daar zijn er inmiddels 3 van getrouwd en de inmiddels grootouders geworden papa en mama van de familie hebben 7 kleinkinderen. Een van de dochters woont in de Oekraine. We werden in dit gezin ontvangen met een gedekte tafel en na korte tijd stond er een maaltijd op tafel. On half 11 was het tijd om naar het hotel te gaan. We hadden al heel wat liederen van Johannes de Heer gezongen samen, maar tot slot moest er nog een nederlands lied klinken. We zongen Psalm 42 vers 1 en daarna klonk het afscheidslied, dat bij het verlaten van alle gasten altijd klinkt. Een andere keer zal ik u de tekst wel eens laten zien.
Vanmorgen sliepen we een beetje uit en namen een ontbijtje in het hotel. Omeletten voor een ieder, brood en kaas en koffie of thee. Wat dacht u? Doe maar duur. Nou? 40 BYR. Oftewel nog geen 20 euro.
Nadat we Pjotr nog hebben ontmoet en dozen kleding hebben overgeheveld in zijn busje voor de diaconie van de gemeente in Minsk, vertrokken we. Nu zitten we in de bus onderweg naar Kobryn. Daar wacht Valentina met de koffie en wat erbij. Zie foto.

Taart bij valentina

Calorieën en koolhydraten.

zaterdag 16 september 2017

Zaterdag in Minsk

We arriveerden even voor 12 uur in Minsk. Iedereen was blij een douche te kunnen nemen. In het bijzonder de visbakploeg. Daarna moesten we nog een poosje wachten, maar een bakje koffie doodde de tijd.
Met de stadsbus en de metro kwamen we in het centrum. Grote hilariteit in de metro. Volle wagons en grote optreksnelheid. In het centrum ontmoetten we andre de Pastor van de gemeente die we willen steunen bij de verbouw van hun  kerkgebouw.  Samen gebruikten we de maaltijd. Met drie gemeenteleden 2 dames en een broeder. Daar hebben we ook met elkaar gesproken over het gemeentewerk en de zorgen over de bouw. We hopen en bidden dat het gemeentewerk voortgang mag hebben. Daarna keerden we terug en nu heeft Huib bijna de nasi klaar. Met verse eieren van Valentina die ons 40 eieren schonk van har eigen kippen.  Een mooie  en enerverende dag. We bereiden ons nu voor op de dag van morgen.
Zondagmorgen breekt de dag des Heeren aan met het ontbijt. Daarna vertrekken we voor de dienst naar de eerste gemeente. Daar begint de dienst om 11 uur. Binnenkort zult u er wel iets van kunnen zien via het youtubekanaal van de gemeente. Later zal ik de link plaatsen. De mannen keren dan terug naar de bus om een broodje en een nopje te doen. De pastor gaat dan naar de tweede gemeente om daar om 3 uur nogmaals voor te gaan. On 5 uur gaan de mannen dan weer op weg naar de kerk waar ze Pjotr en de anderen te ontmoeten. Hen hebben we al vaak mogen ontmoeten. Misschien dat de Pastor dan wel weer gevraagd wordt het Evangelie door te geven. Dan is de dag nog niet vol, want we hopen de familie Kirdun te bezoeken in hun woning. Dat wordt een mooi weerzien met de mensen van het eerste uur. De dochters waren al twee keer in Katwijk. En ook bij het concert in de Oude ker van Katwijk aan Zee was er een dochter aanwezig.  Maandag hoort u er meer van. We wensen u vanuit de bus bij het Almaz hotel in Minsk een gezegende zondag.

Plaatjes

Afscheid Vojgany

https://www.youtube.com/watch?v=u-HkWH58K0A

vrijdag 15 september 2017

Donderdag ten einde.

De dag door Uwe gunst ontvangen, is weer voorbij, de avond is gedaald. Een rustige dag met allerlei gebeurtenissen en gesprekken. We hebben een visje gegeten en zitten nu nog een poosje bij elkaar. Vanavond maken we ons al gereed voor de dag van morgen. Half 9 ontbijt en dan op weg naar Minsk. Weer een afscheid. We zagen schokkende dingen en ook verblijdende dingen. Gesprekken met mensen die zich inzetten voor anderen. Dankbaar hen te mogen ontmoeten. We bidden voor hen en hun arbeid. Nu is een groot deel van de groep in gesprek met het thuisfront.

Huib en Huig en Jan bakten vis

Alla zorgde voor de communicatie met de staf.

Dinner

Borsjt

Rondgang Vojgany 2

https://www.youtube.com/watch?v=e-LpqbMK3jY

Rondje Vojgany

https://www.youtube.com/watch?v=jpGunJn0Btk

Vojgany

Een zelfvoorzienend verzorgingstehuis