Het gaat allemaal heel voorspoedig. Nog een klein uurtje tot de grens in Kukuricky/Kaslowice. De grens van de EU.
Daar vindt eerst een bezoek aan de Poolse douane plaats. De vrachtwagen rijdt het douane terrein op. Er wordt een elektronisch weegpasje uitgedeeld en een nummer aangewezen. De vrachtwagen wordt geparkeerd en in het gebouw van de douane worden de papieren bekeken en gecontroleerd en dan gestempeld. Al naar gelang de drukte en de werkzin van de douaniers duurt dat van 1,5 uur tot een uur of 5 á 6. Dan een weg door niemandsland naar de grenspost van de Wit-Russische douane. Daar een ongeveer gelijkluidende procedure. Eerst moeten er papieren worden gemaakt voor de invoer. Daar moet voor worden betaald. Geen grote bedragen, maar het neemt tijd. De papieren moeten door een grotere hoeveelheid beambten als in Polen worden bekeken en er wordt ook op van alles en nog wat gecontroleerd. Voor alle productgroepen die we binnenbrengen zijn er codes. En die zetten wij er wel op, maar worden door hen weer gecontroleerd en niet altijd is daar overeenstemming over. Dan wordt de vrachtwagen gescand. Dan moet er gekeken worden of met de goederen herkend en er niets instaat dan niet is aangemeld. Dan moet een hogere officier de boel nog weer eens goedkeuren. Dit alles neemt tijd. Als de wisseling van de wacht is. En er is grote kans dat Jan en gerrit daar last van hebben, komt er nog weer eens 2 uur bij.
Maar als er nu een beetje gewerkt wordt is het te verwachten dat ze morgenochtend rond een uur of 8 over zijn en dan kunnen inklaren. Dat zou kunnen betekenen dat ze morgenavond de terureis weer kunnen aanvaarden.
We wachten af.
Daar vindt eerst een bezoek aan de Poolse douane plaats. De vrachtwagen rijdt het douane terrein op. Er wordt een elektronisch weegpasje uitgedeeld en een nummer aangewezen. De vrachtwagen wordt geparkeerd en in het gebouw van de douane worden de papieren bekeken en gecontroleerd en dan gestempeld. Al naar gelang de drukte en de werkzin van de douaniers duurt dat van 1,5 uur tot een uur of 5 á 6. Dan een weg door niemandsland naar de grenspost van de Wit-Russische douane. Daar een ongeveer gelijkluidende procedure. Eerst moeten er papieren worden gemaakt voor de invoer. Daar moet voor worden betaald. Geen grote bedragen, maar het neemt tijd. De papieren moeten door een grotere hoeveelheid beambten als in Polen worden bekeken en er wordt ook op van alles en nog wat gecontroleerd. Voor alle productgroepen die we binnenbrengen zijn er codes. En die zetten wij er wel op, maar worden door hen weer gecontroleerd en niet altijd is daar overeenstemming over. Dan wordt de vrachtwagen gescand. Dan moet er gekeken worden of met de goederen herkend en er niets instaat dan niet is aangemeld. Dan moet een hogere officier de boel nog weer eens goedkeuren. Dit alles neemt tijd. Als de wisseling van de wacht is. En er is grote kans dat Jan en gerrit daar last van hebben, komt er nog weer eens 2 uur bij.
Maar als er nu een beetje gewerkt wordt is het te verwachten dat ze morgenochtend rond een uur of 8 over zijn en dan kunnen inklaren. Dat zou kunnen betekenen dat ze morgenavond de terureis weer kunnen aanvaarden.
We wachten af.
Terespol is de grensplaats
Geen opmerkingen:
Een reactie posten