Pagina's

vrijdag 11 november 2016

Dag weer vol

Het is weer 4 uur geweest en de dag loopt ten einde. Het begint al te schemeren. We zijn terug in het hotel. Sommigen gaan een wandeling maken en een boodschap doen. Ik probeer het thuisfront nog te informeren.
Het wordt op een dag als vandaag soms langzamerhand stiller in de bus. Kinderen vertederen altijd. En de vaders denken terug aan de dagen dat ze zelf het wonder van de geboorte van hun kinderen meemaakten. En nu zien ze de omstandigheden waarin de vrouwen hier hun kinderen ter wereld brengen. De koude kille omgeving van een naargeestig gebouw. Uitgesleten, granieten vloeren. De trap is vernieuwd, merkte iemand op. Op een gang zien we de nieuwe vloerbedekking en de brandende lampen aan het plafond. De vrouwen hebben gelukkig goede bedden. De dokter leidt ons rond. We zijn er stil van.
Vanmorgen las Jan van Duijvenbode Psalm 84. Mijn psalm zei hij. Het dagboek van ds. van Dijk bracht de meditatie. Niet van klacht tot klacht, maar van kracht tot kracht. Wat zou je de mensen er graag van vertellen. Maar wat de westerse wereld  na de Perestrojka heeft gebracht is de overdaad aan gebruiksartikelen, waar alleen de verkoper van vindt dat je niet zonder kunt en cultuuruitingen die maken dat je niet meer nadenkt. Ook hier op veel plaatsen de herrie die men muziek noemt en een vraag omdat wat niet verzadigen kan. Dat maakt ook dat men ook hier vaak van klacht tot klacht voortleeft. Wat een genade als we tevreden mogen zijn en leren om te delen van de overvloed waarin we leven. Harde les voor ons westerlingen. Zegen! als we het mogen opmerken en de Heere ervoor leren danken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten