Terugtocht.

In alle vroegte bleek er ineens een verandering van de plannen. Ik was om 3.15 op. Gewassen en aangekleed keek ik door het raam hoe het weer was. Daar kwam een auto aan. Dat bleek een vriend die in de late avond waarschijnlijk ineens had opgemerkt dat het onmogelijk is lopend over de grens te gaan. Maar hij was bereid te rijden. Waarom hij wel de grens over mocht weet ik niet. Misschien heeft hij het me wel verteld, maar dat verstond ik natuurlijk niet. Net als al die andere verhalen die hij vertelde. Maar goed ik ben nu op de luchthaven en over een uur en 15 minuten wordt er gevlogen. Tenminste...?!