Vanmorgen mijn geliefde op het vliegtuig naar huis gezet. Wel een beetje moeilijk hoor. Ze is voor geen kleintje vervaard, maar toch. Er gebeuren soms dingen waarvan je dan geen weet hebt om je heen, en iedereen zegt iets in die onverstaanbare klanken. Maar ze zit nu in het vliegtuig en hoopt straks op Schiphol aan te komen. Op hoop van zegen, zullen we maar zeggen. Ik moet mijn taak als verslaglegger nog wat beter ter hand nemen, want ik heb weer vergeten een foto te nemen.
Ik heb nu een kamer in het Sputnik-hotel. Ook goed. Later meer.
Humanitair transport vanuit de Hervormde gemeente Katwijk aan Zee naar Belarus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten